
بادرنجبویه




بادرنجبویه: شگفتی طبیعت در درمان بادرنجبویه، گیاهی از خانواده نعناعیان و راسته لب گلیها، با بویی معطر و شبیه به لیمو، در بسیاری از نقاط دنیا از جمله ایران رشد میکند. این گیاه که به نامهای بادرنگبویه و وارنگ بو نیز شناخته میشود، در ایران به ویژه در اطراف تهران و مناطق شمالی مانند رشت یافت میشود. از زمانهای دور، بزرگان علم پزشکی مانند ابوعلی سینا این گیاه را به عنوان دارویی برای تقویت قلب و رفع بیحوصلگی و کجخلقیها معرفی کردهاند. --- ترکیبات شیمیایی موجود در عرقیجات بادرنجبویه عصارهها و عرقیجات گیاه بادرنجبویه حاوی ترکیبات ارزشمندی از جمله اسید اولئیک، سیترال، ژرانیول و رزماری اسید هستند. سیترال که نوعی روغن معطر با بوی لیمویی است، در صنعت عطرسازی کاربرد دارد. از دیگر مواد موجود در برگهای این گیاه میتوان به تانن، لیمونن و فلاونوئیدها اشاره کرد که هرکدام خواص درمانی خاص خود را دارند. --- فواید درمانی عرقیجات ارگانیک بادرنجبویه تقویت مغز، اعصاب، حافظه و قلب باز کردن رگهای قلب و بهبود گردش خون تقویت حواس پنجگانه درمان خستگیهای روحی و اعصاب و رفع بیحوصلگی درمان کابوس شبانه و اضطراب ضد استفراغهای دوران بارداری تسکین سردردهای عصبی و تنگی نفس علاوه بر این، بادرنجبویه برای درمان سرماخوردگی و حالت تهوع نیز بسیار مؤثر است. دمکرده این گیاه میتواند به عنوان ضماد برای درمان درد مفاصل و زخمهای ناشی از نیش حشرات مفید باشد. --- طریقه مصرف بادرنجبویه برای بهرهمندی از خواص درمانی عرقیجات بادرنجبویه، میتوانید مقداری از آن را در یک لیوان آب سرد ریخته و دو بار قبل از غذا میل نمایید. همچنین، میتوانید برگ خشکشده این گیاه را به مدت ۱۵ دقیقه در آب جوش دم کنید و روزی دو بار، یک فنجان از آن را نیم ساعت قبل از غذا مصرف کنید. --- موارد منع و احتیاط استفاده از محصولات بادرنجبویه برای برخی از افراد میتواند خطرناک باشد. لذا کسانی که دارای مشکلات زیر هستند باید در مصرف آن دقت کنند: افراد مبتلا به مشکلات تیروئیدی افرادی که به آب سیاه چشم مبتلا هستند زنان باردار و شیرده افرادی که به آسپرین حساسیت دارند کودکان افراد گرم مزاج --- عوارض احتمالی بادرنجبویه حالت تهوع و گیجی تحریکات پوستی در برخی افراد ناراحتی گوارشی احساس خستگی و بیحسی کاهش فشار خون در صورت استفاده زیاد --- تداخلات دارویی مصرف همزمان بادرنجبویه با برخی داروها میتواند تأثیر آن را کاهش داده و به تداخلات دارویی منجر شود: داروهای آنتیصرع مانند کاربامازپین و فنی توئین داروهای خوابآور مانند زولپیدم و سوناتا داروهای ضد افسردگی سهحلقوی مانند دوکسپین داروهای تیروئید مانند پروپیل تیویوراسیل و لوتیروکسین
